Dit is legendarische Britse voetbalspeler Lily Parr, die al vóór haar zestiende 43 doelpunten maakte. Dat zouden er uiteindelijk 967 worden tijdens haar 30-jarige carrière.
Al sinds eind negentiende eeuw waren er professionele vrouwenvoetbalteams, veel zelfs, en heel succesvol. De wedstrijden waren een spektakel waar soms 45.000 fans naar kwamen kijken - tot de Football Association in 1921 besloot dat vrouwen niet meer professioneel mochten spelen. De Eerste Wereldoorlog was achter de rug en de vrouwen moesten weer achter het aanrecht. “The game of football is quite unsuitable for females and ought not to be encouraged.” Uit protest speelde een aantal vrouwenteams een wedstrijd voor 44 artsen, die verklaarden dat de inspanning niet méér was dan een dag stevige handwassen doen. Het mocht niet baten, ook omdat andere artsen onzinverklaringen aflegden zoals dat dergelijke sporten een negatieve invloed zouden hebben op de voortplanting.
De ban op professioneel vrouwenvoetbal werd door het grootste deel van de landen overgenomen. Nederland volgde wat laat: in 1935 stond de Nederlandse Voetbalbond voetbal voor vrouwen niet meer toe en dreigde zelfs met straffen voor clubs die toch ruimte bieden aan vrouwelijke spelers. De burgemeester van Amsterdam legt zelfs een speelverbod voor vrouwen op. In 1938 stelde de KNVB trainers en velden niet langer beschikbaar voor vrouwenvoetbal en verbiedt gemengd voetbal. In 1955 werd de Algemene Damesvoetbalbond in het leven geroepen. Zo’n 14 clubs schrijven zich in voor de eerste vrouwenvoetbalcompetitie, zonder erkenning van de KNVB. Volgens Hans Hopster, destijds voorzitter van de KNVB, was voetbal voor vrouwen “een amusementsbeweging die niets met sport te maken heeft en wel weer zal overwaaien.” (bron: Atria, klik hier voor het hele artikel)
Pas in 1971 werd het verbod in het VK en in Nederland opgeheven. Het vrouwenvoetbal had toen decennia achterstand opgelopen.
Een leuke anekdote: in 1922 tourde Parr met haar teamgenoten van de Dick, Kerr's Ladies door de USA, wiens teams bestonden uit studentes. Omdat ze die niet wilden opstellen tegenover fabrieksvrouwen, lieten ze de Britse vrouwen tegen Amerikaanse mannenteams spelen. Van de negen wedstrijden wonnen ze er drie, speelden ze er drie gelijk en verloren er drie. Al met al gelijk spel dus 😉
Lily Parr was de allereerste vrouw in de English Football Hall of Fame. In 2019 kreeg ze een standbeeld in het National Football Museum in Manchester.
Meer weten over Lily Parr? Klik hier.
Hier kun je een aflevering van You're Dead to Me (geweldige laagdrempelige BBC-podcastreeks voor gescheidenisliefhebbers) luisteren over de geschiedenis van het vrouwenvoetbal in het VK.
Reacties
Een reactie posten